آشنایی با آبله میمون
اشتباه نکنید، اشتباه تایپی در نوشتن آبله مرغان به وجود نیامده! آبله میمون یک بیماری ویروسی از خانواده آبله است. برای اولین بار این بیماری در نوعی میمون مشاهده شده است. اولین مورد ابتلا انسان در سال ۱۹۷۰ در کشور کنگو ثبت شد. شدت بالینی این بیماری از آبله مرغان که همه ی ما در کودکی تجربه کردیم، کمتر است. دوره نقاهت این بیماری شش الی چهارده روز است.
بیماری آبله میمون منشا ویروسی دارد.
آیا آبله میمون خطرناک است؟
همانطور که گفته شد آبله میمون از آبله مرغان شدت کمتری دارد. واکسن آبله ایمنی بدن را در برابر این ویروس بالا می برد. نرخ مرگ و میر این بیماری در قاره آفریقا (اکثرا کنگو)، ۱۰ درصد ثبت شده است! به این معنا که ده درصد افرادی که به این این بیماری مبتلا شدند، جان خود را از دست دادند. اما طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، این میزان مرگ و میر در آفریقا به دلیل ایمنی کمتر آفریقایی ها به دلیل عدم وجود واکسیناسیون گسترده است. طبق بررسی های پزشکی، این بیماری برای زنان باردار و کودکان خردسال و افرادی که به دلیل بیماری های خود ایمنی از سیستم ایمنی ضعیفی برخوردارند، خطرناک است و برای افراد دیگر به شکل نوعی آبله خفیف بروز پیدا خواهد کرد.
میزان ابتلا به آبله میمون
طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، ۵۵۰ مورد قطعی در ۳۰ کشور مختلف از ابتلا به بیماری آبله میمون ثبت شده است. کشور های انگلیس، اسپانیا، بلژیک و فرانسه بیشترین تعداد مبتلایان به این بیماری را ثبت کرده اند. طبق پیش بینی سازمان بهداشت جهانی، ویروس آبله میمون مثل ویروس کرونا به سادگی انتقال نمی یابد. همچنین واکسن آبله بیشتر از ۸۵ درصد ایمنی در برابر این ویروس ایجاد می کند. بر این اساس امکان همه گیری گسترده این ویروس وجود ندارد.
آبله میمون در ایران
طبق آمار رسمی هنوز هیچ مورد قطعی از ابتلا به ویروس آبله میمون در ایران ثبت نشده است. با این حال موارد مشکوکی وجود داشتند که در حال بررسی هستند. به گزارش خبرگزاری ایمنا، یازدهم خرداد ماه سال جاری، سه مورد مشکوک از ابتلا به این ویروس در اصفهان شناسایی شد که نمونه آزمایش این سه نفر برای بررسی بیشتر به تهران ارسال شده است. طبق گزارش سازمان بهداشت، مسافرانی که از آفریقا یا کشور هایی که ابتلای قطعی ثبت کرده اند وارد کشور میشوند، آزمایش می شوند و در صورتی که مشکوک به بیماری باشند، قرنطینه خواهند شد.
چه کسانی در خطر ابتلا هستند؟
بیماری آبله میمون، یک بیماری ویروسی است. ویروس ها می توانند از تماس فیزیکی با دهان، چشم و گوش ها و همینطور رابطه جنسی منتقل شوند. زخم های ایجاد شده توسط این بیماری، منبع اصلی انتقال بیماری هستند. اگر اطرافیان شما مبتلا به این بیماری شده، لباس، لوازم خواب، و ظروف مصرف شده توسط فرد بیمار می تواند باعث انتقال ویروس شود.
علائم بیماری آبله میمون
بیماری آبله میمون با تب، خستگی مفرط، کوفتگی و در مواردی سردرد شروع می شود. غدد لنفاوی متورم می شوند و بعد از چند روز ضایعاتی مثل آبله مرغان روی صورت ظاهر می شوند. این ضایعات بعد از مدتی به بقیه اندام سرایت می کنند. این ضایعات در ابتدا مسطح هستند و سطحی شفاف دارند. سپس با گذر زمان بزرگتر شده و می ترکند. ترکیدن این جوش ها باعث پوسته پوسته شدن سطح بدن می شود و ظاهر ناخوشایندی دارد.
ظاهر پوسته پوسته شده ی بدن بعد از پیشروی بیماری آبله میمون
تشخیص آبله میمون
به دلیل شباهت ظاهری با آبله مرغان و عفونت پوستی و همینطور شباهت بالینی به سرخک، سیفلیس و حساسیت های دارویی، آبله میمون باید با آزمایش خون تشخیص داده شود. همینطور اطلاعات بالینی مثل شدت تب و زمان شروع تب برای تشخیص ضروری هستند چون ویروس برای مدت طولانی در خون باقی نمی ماند.
تشخیص بیماری آبله میمون به کمک آزمایش خون امکان پذیر است.
پیشگیری و درمان
در حال حاضر دارو یا روش شناخته شده ای برای درمان بیماری آبله میمون کشف نشده است. البته همانطور که گفته شد واکسن آبله ایمنی مناسبی در برابر آن ایجاد می کند. زخم های ایجاد شده توسط این ویروس باید با دارو های ترمیمی مناسب درمان شوند. این زخم ها می توانند باعث ایجاد عفونت شوند.
کلام آخر
به دلیل تجربه همه گیری ویروس کرونا، سازمان بهداشت جهانی به دقت پیشرفت و گسترش ویروس آبله میمون را پیگیری می کند. طبق گزارشات، واکسن آبله ایمنی بالایی در مقابل این ویروس ایجاد می کند. نکته جالب در ارتباط بین ویروس کرونا و ویروس آبله میمون اینکه طبق بررسی ها، واکسن ویروس کرونا، در برابر ویروس آبله میمون ایمنی ایجاد می کند. بر این اساس، جای نگرانی برای همه گیری ویروس آبله میمون وجود ندارد. اما اگر دوران بارداری را سپری می کنید یا کودک خردسال دارید و یا به بیماری های خودایمنی مبتلا هستید، مراقبت های لازم جهت پیشگیری از این ویروس را انجام دهید.
